پایگاه اطلاع رسانی استاد محمدمهدی مهندسی

وی با بیان این‌که نزدیک هفت سال در محضر این استاد فرزانه، فلسفه و عرفان اسلامی تلمذ می‌کردم، اظهار داشت: در طول مدت تحصیل افزون بر یافته‌های علمی فراوان، از اخلاق و معنویت استاد مهندسی بهره‌ها بردم.

این استاد سطح عالی حوزه علمیه قم با بیان این‌که آیت الله مهندسی نسبت به همه شاگردان متواضع بود، تصریح کرد: افرادی که در کلاس درس ایشان حاضر می‌شدند، شاید به سختی استاد و شاگرد را از هم تشخیص می‌دادند.

وی افزود: استاد مهندسی اهتمام فوق‌العاده‌ای به نماز اول وقت داشت و در طول این هفت سال که در منزل ایشان درس می‌خواندیم، پنج دقیقه پیش از اذان درس را تمام می‌کرد تا نماز را در اول وقت به جای ‌آورد.

حجت‌الاسلام حسینی ادامه داد: هیچ‌گاه ندیدم که این استاد برجسته حوزه علمیه قم به عنوان امام جماعت به نماز بایستد؛ بلکه همواره یکی از شاگردان را در رأس جماعت قرار می‌داد و خود به او اقتدا می‌کرد.

وی با بیان این‌که استاد مرحوم مهندسی احترام فوق‌العاده برای سادات و ذریه حضرت فاطمه زهرا‌(س) قائل بود، گفت: اگر پیش از شروع درس سیدی وارد می‌شد به احترام او، تمام قامت برمی‌خواست و وی را بسیار تکریم می‌کرد.

مدیر گروه معارف اسلامی مجتمع آموزش عالی فقه، شاگردپروری را از ویژگی‌های برجسته این استاد فقید حوزه برشمرد و افزود: اگر شاگردی را برای امر تدریس مستعد می‌دید، نهایت کوشش خود را به کار می‌بست تا او را به تدریس و تهذیب ترغیب کند.

وی همچنین از کمک‌های این استاد عرفان حوزه به افراد مستضعف و بی‌بضاعت سخن گفت و ابراز داشت: ایشان به افراد مستضعف و بی‌بضاعت توجه ویژه‌ای داشت و بدون این‌که کسی متوجه شود به آنان کمک مالی می‌کرد.

حجت‌الاسلام حسینی با اشاره به دیدگاه و برداشت آیت الله مهندسی از عرفان اسلامی، خاطرنشان کرد: ایشان مروج عرفان منطبق بر قرآن و سنت و سخت مخالف عرفان‌های کاذب بود.

وی با بیان این‌که آیت الله مهندسی برخوردار از عرفان نظری و عملی بسیار بالا بود، اما در این‌باره هیچ ادعایی نداشت، گفت: ایشان در مباحث عرفان و فلسفه بسیار عمیق و دقیق بود و از شاگردان هم این‌گونه می‌خواست.

این شاگرد استاد مهندسی همچنین با اشاره به احترام فوق‌العاده ایشان نسبت به استادان خود، اظهار داشت: این استاد فقید حوزه همواره قدردان استادانش بود و در بیان آموخته‌های خود از استاد با نام یاد می‌کرد.