حجت الاسلام مرتضی خانساری از شاگردان استاد عارف مهندسی گفت: آخرین پنجشنبه‌ای که استاد در قید حیات (دنیا) بودند به ملاقات ایشان در بیمارستان شهید بهشتی قم رفتم، وقتی وارد بخش سی‌سی‌یو شدم دیدم حضرت استاد مهندسی روی تخت بیمارستان خوابیده‌اند. کنار تخت ایستادم تا اینکه بیدار شدند.

چشمانشان را باز کردند بعد از سلام و احوال پرسی، چون خیلی ناراحت بودم و از اینکه استاد را در آن وضع می‌دیدم بر ناراحتيم افزوده مي‌شد لذا به استاد عرض کردم این چه وضعی است؟

استاد فرمودند: این عین رحمت است الحمد الله که خداوند رحمت واسعه خودش را شامل حالم کرد. سپس این شعر را زمزمه کردند:

در بلا هم می‌چشم لذات او  / مات اویم مات اویم مات او

در ادامه گفتند: هر چه از طرف خداوند به انسان برسد شمه ای از رحمت واسعه ذات حق است و انسان باید شکرش را بجای آورد.

مثل این پاسخ را حجت الاسلام رضا نوین از شاگردان استاد نقل می‌کنند که وقتی چند سال قبل، قفسه سینه (یا کتف) استاد مهندسی در اثر حادثه رانندگی شکسته بود به ملاقات ایشان رفتم و از استاد، حالشان را جویا شدم که فرمودند: 

در بلا هم می‌چشم لذات او  / مات اویم مات اویم مات او