اسلام بدون ولایت، اسلام مورد پسند خدای متعال نیست. خداوند  متعال از ما اسلام را خواسته و به پذیرش آن، دستور فرموده اما اسلامی که تحت ولایت حضرات معصومین علیهم‌السلام باشد، اسلامی که امامت، ولایت، سرپرستی امر، ارشاد، هدایت، دلالت و دعوتش را معصوم به عهده بگیرد.

این مطلب در سوره مائده آیه سوم آمده است. وقتی جریان ولایت و نصب امیرالمومنین سلام الله علیه به خلافت و وصایت رسول الله صلی الله علیه و آله مطرح ‌شود، خداوند فرمود: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي‏ وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً» امروز دینم را بر شما کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام کردم و راضی هستم که اسلام، دین شما باشد.
رضایتمندی خدای متعال در فرضی است که مسئله ولایت اهل بیت علیم‌السلام مطرح باشد و پیروی از آن ذوات مقدسه انجام بگیرد. و به حقیقت، اسلام واقعی که مرضی خداوند متعال است اسلام ولایی است.
از مهمترین ارکان اسلام، رکن ولایت است. جایگاهی که ولایت دارد ستون فقرات همه فروع دینی ماست. بلکه در اصول اعتقادی هم مسئله توحید باید در سایه اعتقاد به ولایت شکل بگیرد. البته این به معنای برتر بودن مقام ولایت بر توحید نیست بلکه راه این است، راه رسیدن به توحید مسئله ولایت است. نمی‌شود بدون ولایت به توحید رسید. توحید غیر ولایی تخیل توحید است نه توحید حقیقی و واقعی. همانطور که در نظام تکوین اینچنین است که تمام موجودات عالم توسط حقیقت انسان کامل با خدای متعال و اسماء و صفات او در ارتباط هستند در جریان تشریع و اعتقاد هم باید در دایره ولایت، مسئله توحید مطرح باشد. لذا ملاک رضایت الهی پیروی از معصومین علیهم‌السلام خواهد بود.